
Nog even en we naderen de donkerste dag van het jaar. Ik voel het in heel mijn wezen. Er is een diep verlangen om meer en meer naar binnen te gaan. Me te onttrekken aan wat er zich buiten allemaal afspeelt met corona. Ik probeer rechtop te blijven terwijl daar zoveel gebeurt in de wereld. Om mijn balans te behouden hoef ik maar één ding te doen. Me te verbinden met mezelf, liefst via mijn stenen, en het proces van creatie in te duiken door contact te maken met mijn innerlijke drive. Gelukkig is er nu 'de serre'. Mijn nieuwe werkplek die me de mogelijkheid geeft om gedurende het grootste deel van het jaar te kunnen gaan beeldhouwen. Behalve als het vriest, want dan is het écht wel te koud.
Ik ben al een paar keer gaan beeldhouwen om de plek uit te testen en te zien hoe ik de ruimte het best gebruik en waar ik alles kan vinden zoals water, elektriciteit, borstels, kruiwagen...
Het fijne aan de plek is de hoeveelheid licht en de grootte van de ruimte. Het is ook fijn om de regen te horen terwijl ik werk en toch beschermd te zitten. En dat zonder vooraf een tent te moeten opzetten. Oef, blij dat dat niet meer hoeft. :-) Het voelt als pure luxe.
Mijn zus was zelfs een keertje van de partij om een beeld af te werken. En ook zij vond de serre super.
De tijd van het jaar helpt mij om meer naar binnen te gaan. Ik heb de indruk dat ik zowel de collectieve als mijn persoonlijke zwaarte voel. Ik voel hoe alles veel energie van me vraagt en hoe ik probeer te onderscheiden wat écht nodig is en gedaan moet worden en wat ik mag laten liggen. Het liefst zou ik op dit moment zoals een beer me willen opkrullen en me laten onderdompelen in een diepe winterslaap. Om dan pas in de lente te ontwaken.
Zucht. Er zijn zoveel plichten die roepen. Dus sorteer ik maar dapper verder op belangrijkheid.
Wat ik zeker ervaren heb in deze covidtijd is dat ik contacten moet blijven hebben. Vroeger met Biodanza was dat zo een evidentie om wekelijks mensen te zien, samen te dansen en te omhelzen. Nu het beeldhouwen voor de winter stil ligt, moet ik er actief werk van maken om mensen te zien en te ontmoeten want ik merk dat mijn batterijen eens zo goed opladen in de buurt van vrienden. Ze zijn voor mij als vonkjes die het licht aansteken in mij.
Dus een goede raad, blijf niet alleen, kom samen en deel de vreugde van het samen zijn.

Af en toe kreeg ik het afgelopen jaar de vraag of ik mijn beelden verkoop. Dat heeft een heel proces bij mij in werking gezet. Over vasthouden, naar loslaten en dan twijfelen en toch nog vasthouden en dan misschien loslaten en nog meer nadenken over gehechtheid om dan met een klein hartje voorzichtig los te laten.
Beetje bij beetje voel ik dat ik afstand kan nemen van mijn werken om ze een nieuwe 'thuis' te geven. Je kan hier zien welke werken te koop zijn. Moest je interesse hebben, laat het zeker weten. Of kom gerust vrijblijvend een kijkje nemen om een idee te vormen van de kunstwerken in 'het echt'. En moest je er eentje uitkiezen dan zal ik met plezier dat wat ik in de steen heb gestoken, doorgeven aan jou.
Ik werk ook op aanvraag. Soms leggen mensen samen voor een speciale gelegenheid of soms doet iemand zichzelf een groot plezier. Het kan allemaal.
Dan rest mij alleen jullie nog het beste te wensen. Hopelijk een warme kerst en een voorspoedig nieuw jaar. Ik weet het, het zijn klassiekers. Maar toch geef ik ze graag door.
En mogen mijn kunstwerken hopelijk lichtpuntjes zijn voor anderen in deze donkere tijden.
Alle liefs.

Comentários